آیا تا به حال تجربه کردهاید که درخت پستهای که کاشتهاید، هیچ محصولی به شما نداده و به عبارتی محصول ندادن درخت پسته را تجربه کرده اید و یا به مقدار کمی ثمر دهد؟ احتمالاً به خودتان این سوال را میپرسیدید که چرا درخت پسته شما بار نمیدهد؟ اگر به دنبال پاسخ و راه حلی برای این مشکل هستید، من به شما توصیه میکنم که علت عدم باردهی درخت پسته خود را به طور کامل و دقیق متوجه شوید. منتظر شما در این مقاله هستیم تا در این مسیر همراهی کنیم.“آریا پسته رفسنجان”
چرا درخت پسته محصول نمیدهد؟
درختان پسته ممکن است به دلایل مختلفی نتوانند محصولات قابل قبولی تولید کنند. این دلایل میتوانند به صورت گستردهای متنوع باشند و امکان دارد یک دلیل خاص و یا محدودیتی وجود نداشته باشد. به عنوان مثال، میتوان به مدیریت نامناسب باغات پسته، تأثیرات محیطی، عوامل سنی درختان، حمله حشرات و بیماریها اشاره کرد.
درخت نر در نزدیکی درخت ماده وجود ندارد
درختان پسته از دو نوع مختلف تشکیل شدهاند؛ نر و ماده. هر کدام از این درختان دارای گلهای مجزا هستند که روی شاخههایشان قرار گرفتهاند. برای تولید محصول در یک باغ پسته، حضور درختان نر و ماده در نزدیکی یکدیگر ضروری است تا امکان گردهافشانی و تلقیح فراهم شود. در غیر این صورت، این عامل باعث عدم باردهی درخت پسته خواهد شد.
نسبت درختان نر به ماده
نسبت جنسیتی درختان پسته
کاهش تراکم گردهافشانی ممکن است یکی از دلایل باروری کم در درختان پسته باشد. برای افزایش تراکم گردهافشانی و بهبود عملکرد آن، باید یک الگوی مناسب برای قرارگیری درختان نر در باغ پسته انتخاب شود.
زیرا هر درخت نر در میانگین شعاع ۲۰ متری، درختان ماده را دربرمیگیرد، بنابراین باید درختان در باغ پسته به گونهای قرارگیری کنند که تقریباً هر فاصله ۲۰ متری یک درخت نر، تقریباً ۲۰ درخت ماده وجود داشته باشد.
بنابراین، در هر هکتار باید به طور متوسط ۲۰ تا ۲۵ درخت نر قرار داده شود تا عامل کاهش باروری درختان پسته برطرف شود. مکان قرارگیری درختان نر در باغ پسته باید به گونهای باشد که با وزش بادهای شدید در منطقه، گردههای گیاه به خوبی در باغ پخش شوند.
بهتر است در مناطقی که کشت پسته در آنها توسعه یافته است، برای انجام بهتر گردهافشانی، یک ردیف از درختان نر در طرف اول و عمود بر جهت وزش بادها در باغ احداث شود.
شرایط محیطی مناسب برای انتقال گرده درختان پسته
همانطور که بیان شد، یکی از عللی که موجب عدم باروری درختان پسته میشود، عدم انتقال صحیح گرده است. برای بهبود فرایند انتقال گرده درختان پسته، باید به چندین عامل محیطی توجه شود:
1. رطوبت مناسب برای انتقال گرده
در صورتی که رطوبت محیط بین ۳۵ تا ۵۰ درصد باشد، شرایط مناسبی برای انتقال گرده درختان پسته فراهم میشود. البته درختان پسته قادر به تحمل رطوبتی در بازه ۲۵ تا ۶۵ درصد نیز هستند؛ اما رطوبت کمتر یا بیشتر از این مقادیر، میتواند عملکرد تلقیح و انتقال گرده را کاهش داده و به عدم باروری درخت پسته منجر شود.
2. دمای مناسب برای انتقال گرده
دمای بین ۱۶ تا ۲۲ درجه سانتیگراد بهترین دما برای انتقال گرده درختان پسته است و دما در بازه ۱۰ تا ۳۰ درجه سانتیگراد قابل قبول است.
3. حساسیت گرده نسبت به دمای بالا
گردههای پسته تا حدودی قادر به تحمل سرما هستند، اما بسیار حساس به دمای بالای ۳۲ درجه سانتیگراد هستند و در مدتزمان کوتاهی در این شرایط از بین میروند.
کارشناسی در تربیت درختان پسته عامل مهم محصول ندادن!
همانطوری که شما تا به حال فهمیدهاید، گردهافشانی درختان پسته توسط باد انجام میشود. بنابراین برای بهرهبرداری بهینه از این درختان، نیاز است درختان نر (نرده) را به صورتی منظم و دقیق تنظیم کنیم. این کار با هدف افزایش مساحتی که توسط درختان پوشانده میشود و گردهافشانی بیشتر صورت میگیرد، انجام میشود.
برای تنظیم درختان نر، هرس سالانه لازم است. در این هرس، باید شاخههای خشک و بیمار را برداشت کرده و از درختان بیمار و ضعیف جدا شویم. همچنین پاجوشها و تنهجوشها را نیز باید حذف کنیم. این اقدامات به منظور حفظ سلامت و عملکرد بهتر درختان صورت میگیرد.
درخت نر شما تغذیه صحیحی ندارد!
تغذیه نادرست درختان نر عاملی است که باعث عدم تولید میوه در درختان پسته میشود. برخی افراد معتقدند که به دلیل کوتاه بودن فصل گلدهی درختان نر و عدم وجود میوه در آنها، تغذیه مناسبی لازم نیست. اما باید توجه داشت که مدیریت تغذیه درختان نر همانند درختان ماده نیز بسیار مهم است.
با توجه به ساختار گلهای نر و دانههای گرده، عناصری مانند پتاسیم، کلسیم، نیتروژن، روی، منگنز و بور برای تغذیه درختان نر بسیار ضروری هستند. در ادامه به کاربرد این عناصر میپردازیم:
– نقش عنصر بور و کلسیم: این دو عنصر در تنظیم و تعادل هورمونهای گیاهی نقش بسیار مهمی دارند.
– نقش عنصر روی و بور: حضور این عناصر در سطح کلاله ماده، جوانهزنی بهتر و رشد لولههای گرده را تسهیل میکند.
– نقش عنصر نیتروژن: نیتروژن باعث تولید آنزیمها، اسید آمینهها و پروتئینهایی میشود که در فرایند گردهافشانی و تلقیح دخیل هستند.
– نقش عنصر پتاسیم: حضور پتاسیم باعث رشد لولههای گرده، تولید و انتقال کربوهیدرات میشود.
– علائم کمبود روی: در صورت کمبود روی در درختان پسته، لایه بیرونی دانههای گرده ضخیمتر میشود و در نتیجه میزان جوانهزنی آن کاهش مییابد.
– نقش عنصر روی: روی باعث ایجاد فرایندهای گردهافشانی و باروری در درختان پسته میشود.
– نقش عنصر بور: بور نقش مهمی در جوانهزنی، رشد لولههای گرده، افزایش قدرت جوانهزنی، تأمین انرژی لازم برای جابهجایی کربوهیدرات و جابهجایی هورمون اکسین و سنتز آن ایفا میکند.
با توجه به این توضیحات، مشخص است که تغذیه صحیح درختان نر نیز از اهمیت بالایی برخوردار است و باید به طور منظم و با استفاده از منابع مناسب عناصر مورد نیاز را فراهم کرد.
سال آوری درختان و محصول ندادن درخت پسته عامل مهم محصول ندادن!
فرآیند تولید محصول درختان پسته و عدم باردهی آنها تحت تأثیر عوامل متعددی قرار میگیرد. این عوامل شامل رقابتهایی است که در مورد کربوهیدراتها بین میوهها رخ میدهد، همچنین تفاوتهایی در بخشهای رشدی و رویشی و نیز تولید جوانهها وجود دارد.
با اجرای بهینه مدیریت و کنترل صحیح، میتوان فرآیند تولید محصول را تنظیم کرد. به عنوان مثال، عدم تأمین منابع مورد نیاز برای تغذیه و رشد مناسب در فصل زمستان و همچنین تحمل دماهای بالا در زمان شکلگیری و تمایز جوانههای گل در بهار، باعث کاهش تعداد گلهای نر میشود.
مشکلات ناشی از عدم پیوند نهال پسته
یکی از اصلیترین دلایل عدم باروری درختان پسته، عدم انجام فرآیند پیوند نهال پسته است. با انجام عملیات پیوند بر روی درختان پسته، شما قادر خواهید بود تا برای درختان خود تعیین کنید که آیا آنها درختان نر هستند یا ماده.
در واقع با انجام پیوند همجنس با درختان پسته، شما قادر خواهید بود نوع درختان خود را تعیین کنید و همچنین به اندازهگیری نوع محصول پستهای که برداشت خواهید کرد، کمک کنید. به طور کلی، با انجام فرآیند پیوند نهال پسته، شما قادر خواهید بود تا تمام ویژگیهای مورد نظر خود را در نهالها تغییر دهید.
نیاز سرمایی برای درختان نر و راهبردهای مدیریت آن
درختان پسته نر، در مقایسه با درختان پسته ماده، به میزان کمتری نیاز به سرما دارند. با این حال، در صورتی که نیاز سرمایی درختان نر برطرف نشود، برخی عملکردهای مهم مانند گلدهی، جوانهزنی دانهگرده و قابلیت بقای آنها کاهش مییابد. به همین دلیل، میتوان این مسئله را به عنوان یک عامل مؤثر در کاهش عملکرد درختان پسته در نظر گرفت.